Σα σήμερα ήταν.
Με τα φαναράκια μας και τους φακούς μας, τρία χρόνια πριν, μπήκαμε στο σκοτεινό Πεδίο του Άρεως και το φωτίσαμε. Κάτοικοι της περιοχής, φίλοι, άνθρωποι που νοιάζονται το δημόσιο χώρο.
Πλημμύρισε φως το σκοτεινό πάρκο γιατί ήμασταν πολλοί, πάρα πολλοί.
Όσοι ήταν εκείνο το βράδυ θα το θυμόμαστε για χρόνια. Γιατί ήταν και μαγικό. Τόσοι πολλοί άνθρωποι είχαν ανταποκριθεί στο κάλεσμα και όλοι μαζί διεκδικήσαμε να ανοίξει πάλι, να φωτιστεί, να καθαριστεί και να φροντιστεί.
Τρία χρόνια μετά κι αφού χρειάστηκε πολύς κόπος και χρόνος και προσπάθεια, που πολλές φορές μας ξεπέρναγε, έχουμε ένα πάρκο ανοιχτό, αξιοπρεπές, ασφαλές και απολύτως προσβάσιμο.
Με προβλήματα ακόμα, με ελλείψεις, με θέματα που πρέπει να λυθούν. Όμως είναι γεμάτο κόσμο και στο μεγαλύτερο μέρος του φωτεινό, με χαρούμενους ανθρώπους που το απολαμβάνουν.
Είναι γιορτή σήμερα.
