Το πράσινο και το χώμα εξαφανίζεται από το προαύλιο του “Αλσους”. Το μπετόν γίνεται κυρίαρχο. Μπετονιερες και τεράστια τρυπάνια δούλευαν από τα ξημερώματα.
Αυτό θέλαμε όταν διεκδικούσαμε να ανοίξει το “Αλσος” για να γεμίσει γονείς και παιδιά;
Οι μισοί που μιλούσαν σιωπούν από τις δωρεάν προσκλήσεις στις παραστάσεις. Έχουν γίνει ζωντανή διαφήμιση του νυχτερινού κέντρου. Λες και το θέμα είναι το πρόγραμμα (και εμάς μας αρέσει ο Σαββόπουλος) και όχι το μέλλον του Παρκου τα επόμενα 25 χρόνια.
Τελικά ένα σκηνικό τύπου Ιεράς Οδού έλειπε από το Πεδιο του Άρεως;
