Δυστυχώς, επανερχόμαστε στο ζήτημα της αδικαιολόγητης καταστροφής και αντικατάστασης των παλαιών, μαντεμένιων παγκακιών στο Πεδίο του Άρεως. Πρόκειται για παγκάκια κατασκευασμένα με παραδοσιακή τεχνική, μεγάλης αντοχής, πλήρως λειτουργικά, τα οποία αντικαταστάθηκαν χωρίς κανέναν προφανή λόγο.
Ολόκληρη η σειρά των παγκακιών, στη διαδρομή ανεβαίνοντας από το άγαλμα του Κωνσταντίνου στα δεξιά, αντικαταστάθηκε αυθαίρετα. Μάλιστα, κατά τη διαδικασία αφαίρεσής τους, κάποια καταστράφηκαν ανεπανόρθωτα, καθιστώντας αδύνατη την επαναχρησιμοποίησή τους.
Γιατί αυτή η αδικαιολόγητη παρέμβαση; Ακόμη και αν αφήσουμε στην άκρη – αν και δεν μπορούμε – το ζήτημα της αισθητικής και της ιστορικής αξίας, περίσσευαν χρήματα στην Περιφέρεια, που δεν μπορούσαν να διατεθούν για πιο ουσιαστικές ανάγκες του πάρκου; Ήταν πραγματικά αυτή η αντικατάσταση προτεραιότητα, όταν υπάρχουν τόσες εκκρεμότητες; Σπασμένα μάρμαρα, εγκαταλειμμένα παρτέρια, δυσλειτουργικές βρύσες, ασυντήρητες χωμάτινες διαδρομές, ανενεργές γεωτρήσεις, ένα διαλυμένο ποτιστικό σύστημα – αυτά δεν είχαν μεγαλύτερη ανάγκη συντήρησης;
Δεν θα αρκούσε ένα βάψιμο, ή αντικατάσταση των φθαρμένων ξύλων, ένα καρφί εκεί που έλειπε, μια στοιχειώδης συντήρηση;
Δεν θα ήταν αυτό ένδειξη οικονομίας, νοικοκυροσύνης και σεβασμού προς το χώρο;
Δεν θα έδειχνε αγάπη και αναγνώριση στην ιστορία και τη σημασία του;
Αυτά δεν είναι πραγματικά ουσιώδη στοιχεία για τη σωστή διαχείριση ενός τόσο σημαντικού πάρκου όπως το Πεδίο του Άρεως;
