Οι Αθηναίοι ανταποκρίθηκαν, πολίτες και πολιτικοί συναντήθηκαν, οι αρμόδιοι φορείς καθήσανε στο ίδιο τραπέζι, τα υπουργεία Υγείας και Δικαιοσύνης απαξίωσαν, εκπρόσωποι των χρηστών δώσανε το συγκινητικό “παρών”. Ακούστηκαν προτάσεις αλλά η ελπίδα θέλει δουλειά πολλή…
Ξεκινήσαμε. ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ!
Δείτε το βίντεο της εκδήλωσης εδώ
ΚΥΡΙΑ ΕΙΣΗΓΗΣΗ
“ΕΠΙΜΕΝΟΥΜΕ ΠΕΔΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ”
ΕΙΣΑΓΩΓΗ – ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΕΔΙΟΥ ΑΡΕΩΣ
Το Πεδίο του Αρεως αποτελεί έναν από τους λίγους χώρους πρασίνου που υπάρχουν στην πόλη. Ιδρύθηκε με βασιλικό διάταγμα του 1887 και είναι αντικείμενο ιδιαίτερης έννομης προστασίας ως υπαίθριος τόπος συγκέντρωσης του κοινού, για περίπατο και αναψυχή. Έκτοτε, για 100 και πλέον χρόνια, παρά τους πολέμους, την κατοχή, τις δικτατορίες, αποτέλεσε βασικό πόλο τέρψης και πολιτισμού και σημείο αναφοράς, όχι μόνο για την περιοχή, αλλά και για ολόκληρη την πόλη.
Η διαχείρισή του από το 2000 ανήκει στην Περιφέρεια Αττικής.
Το Πεδίο του Άρεως, όμως, με επιλογή της Πολιτείας εγκαταλείφθηκε, αποστελεχώθηκε και μετατράπηκε –κυρίως την τελευταία εικοσαετία– από χώρος αναψυχής και διασκέδασης
σε χώρο ανομίας και αποθήκευσης ταλαιπωρημένων ψυχών.
Σιγά-σιγά, ό,τι γινόταν μέσα στις φυλωσιές του πάρκου εν κρυπτώ, έφτασε να γίνεται πλέον σε δημόσια θέα. Ένα σημαντικό τμήμα του Πεδίου του Άρεως έχει μετατραπεί σε Πιάτσα Ναρκωτικών, δηλαδή, σε μια μόνιμη εγκατάσταση, εμπορικής δραστηριότητας πώλησης, αγοράς και χρήσης Ναρκωτικών ουσιών.
Πρόκειται στην πράξη για μια Κατάληψη Δημόσιου Χώρου όπου «επιχειρήσεις» εισαγωγής, προώθησης, διακίνησης και λιανικής πώλησης Ναρκωτικών ουσιών έχουν στήσει μόνιμο στέκι εμπορίας των προϊόντων τους, καθώς και εξυπηρέτησης των πελατών τους.
ΠΡΟΣΟΧΗ σ’ αυτό: Η παραπάνω εγκατάσταση, έχει γίνει σε Δημόσιο Χώρο.
Μέσα σε ένα Δημόσιο Πάρκο και στους γύρω δημόσιους δρόμους και πεζοδρόμια.
Αυτό, όμως, αποτελεί παράνομη εμπορική δραστηριότητα. Το εμπόριο των ναρκωτικών είναι εκτός νόμου και ελέγχεται από εγκληματικές συμμορίες.
Αναπόφευκτη παράπλευρη συνέπεια, είναι η τοξική διάχυση αποβλήτων στην γύρω περιοχή. Οι πελάτες (χρήστες) συρρέουν κατά εκατοντάδες από πολλές γειτονιές της Αθήνας, κάνουν χρήση παραμένοντας κοντά στα σημεία αγοράς των ουσιών και κατακλύζουν μέρα και νύχτα το Πεδίο του Άρεως, τα γύρω πεζοδρόμια, τις εισόδους των πολυκατοικιών, τους διαδρόμους και τις τουαλέτες του Οικονομικού Πανεπιστημίου, τα δοκιμαστήρια ρούχων των καταστημάτων.
Η Πορνεία, ακόμη και ανηλίκων ανθεί, μέσα στο Πάρκο, στις γωνιές των δρόμων, σε παρτέρια πολυκατοικιών.
Σπασμένα αυτοκίνητα, διαρρήξεις σπιτιών και καταστημάτων. Βία, ξυλοδαρμοί, μαχαιρώματα, πυροβολισμοί, ανθρώπινα περιττώματα, κραυγές, σύριγγες, αίματα, ακαθαρσίες, ΟΛΑ αυτά, είναι καθημερινό φαινόμενο.
Αυτή ακριβώς η «κατάληψη» και η μετατροπή μέρους του, σε ενα Hot Spot παραβατικότητας, συνιστά ακύρωση και καταστροφή του Δημόσιου Πάρκου από μία «εμπορική» δραστηριότητα απολύτως ασύμβατη με τον χαρακτήρα του.
Τι κάνει γι’ αυτό η Πολιτεία;
Το 2013, έγινε με συντεταγμένο τρόπο, μεταφορά στο Πεδίο του Άρεως της πιάτσας ναρκωτικών από την οδό Τοσίτσα, το Αρχαιολογικό Μουσείο, την πλατεία Βάθη και την πλατεία Βικτωρίας, με προφανή στόχο να “καθαριστεί” ο αστικός ίστός της πόλης, κρύβοντας την δυστυχία ανάμεσα στα δένδρα.
Συνέπεια αυτής της πολιτικής, είναι ότι κατά την διάρκεια την τελευταιας 5ετίας, δεν έγινε καμία συστηματική προσπάθεια, ούτε το δημόσιο αγαθό του Πάρκου να προφυλαχθεί, ούτε να μειωθεί με οποιοδήποτε τρόπο η δυστυχία αυτών των ανθρώπων. Ολα κάτω από το χαλί. Από όλες τις αρχές, κυβέρνηση και τοπική αυτοδιοίκηση. Και ανεξαρτήτως πολιτικής παράταξης. Φαίνεται οτι είναι μια λύση που τους εξυπηρετεί όλους.
Το Πάρκο είναι κατά κανόνα κατασκότεινο, με λίγο κόσμο, χωρίς να λειτουργούν οι υποδομές, με βρώμικο και απεριποίητο πράσινο. Με φύλαξη ουσιαστικά ανύπαρκτη. Η Περιφέρεια τρέχει συνεχώς πίσω από εργολαβίες, που είτε δεν αρχίζουν, είτε δεν τελειώνουν.
Ο Δήμος αφήνει υποφωτισμένη την οδό Μαυρομματαίων, κυρίως μπροστά στο Green Park όπου μεταφέρεται η πιάτσα τις βραδυνές ώρες, γιατί όπως μας απαντάει, δεν έχει φωτιστικά να αντικαταστήσει τα κατεστραμμένα. Πρόβλημα, που βεβαίως, δεν βλέπουμε να υπάρχει στην πλειοψηφία της υπόλοιπης πόλης.
Το Υπουργείο Υγείας δεν έχει φτιάξει υποδομές για την περίθαλψη και φιλοξενία των χρηστών, ακόμη και στην καρδιά του χειμώνα. Παρόλο που είναι αρμοδιότητά του.
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν έχει καμία μέριμνα για τους ανήλικους χρήστες και άστεγους. Παρόλο που είναι αρμοδιότητά του.
Το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δεν έχει καμία σαφή πολιτική για την επίλυση του προβλήματος, έτσι οι επιχειρήσεις της αστυνομίας αποδεικνύονται ανεπαρκείς. Οι ίδιοι οι αστυνομικοί μας λένε ότι τους μεταφέρουν στην ΓΑΔΑ και μετά τους αφήνουν ελεύθερους, γιατί δεν έχουν τι να τους κάνουν.
Ολοι ξέρουμε ότι τα κοινωνικά προβλήματα αυτού του είδους δεν λύνονται μόνο με καταστολή.
Λύνονται, ή βελτιώνονται σημαντικά, με συστηματική αφοσίωση, από όλους τους φορείς της πολιτείας, σε μια συγκεκριμένη κοινή πολιτική, με συγκεκριμένους μετρήσιμους στόχους, ταυτόχρονα από όλους τους εμπλεκόμενους. Σήμερα, ο ένας πετάει το μπαλάκι στον άλλο.
Η Περιφέρεια στην Αστυνομία, ο Δήμος στην Περιφέρεια, η Αστυνομία στο Υπουργείο Υγείας,
οι οργανώσεις απεξάρτησης στα Υπουργεία Υγείας και Δικαιοσύνης, ενώ στο Υπουργείο Υγείας επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή, παρά τις αλλεπάλληλες οχλήσεις.
Ενας πύργος της Βαβέλ στην διοίκηση.
Τι ζητάμε εμείς οι πολίτες :
Η Ημερίδα μας δεν έχει στόχο την ιατρική, ηθική, κοινωνική ή «αισθητική» διερεύνηση των θεμάτων της χρήσης ουσιών και της εξάρτησης.
Αυτό που στην ουσία ζητάμε είναι να σταματήσει η λειτουργία της Πιάτσας Ναρκωτικών μέσα και γύρω από το Πεδίο του Άρεως.
Με άλλα λόγια, να σταματήσει η κατάληψη δημόσιου χώρου από την παράνομη «εμπορική» δραστηριότητα και η τοξική διάχυση των αποβλήτων της στην γύρω περιοχή.
Πως μπορεί να γίνει αυτό; Μόνο αν όλοι οι αρμόδιοι φορείς συνεργαστούν και υλοποιήσουν συντονισμένα, ένα πρόγραμμα επέμβασης με συγκεκριμένους στόχους.
Ειδικότερα :
Από την Περιφέρεια ζητάμε να φροντίσει το Πάρκο. Να είναι περιποιημένο, λειτουργικό, καθαρό, πολύ καλά φωτισμένο, να λειτουργούν οι υποδομές, να γίνεται αποτελεσματική φύλαξη. Αυτό απαιτεί το αναγκαίο και ικανό προσωπικό.
Από τον Δήμο ζητάμε να φροντίζει συστηματικά την οδό Μαυρομματαίων και γενικότερα τους γύρω δρόμους. Χωρίς δικαιολογίες.
Ένα χρόνο πριν, ζητήσαμε να μεταφερθεί η αρμοδιότητα του Πεδίου του Αρεως και τα σχετικά κονδύλια από την Περιφέρεια στον Δήμο Αθηναίων. Προσοχή, όχι από την κυρία Δούρου στον κ. Καμίνη, αλλά Θεσμικά από την Β΄ βαθμού αυτοδιοίκηση στην Α΄ βαθμού αυτοδιοίκηση.
Ο Δήμος διαθέτοντας τους κατάλληλους μηχανισμούς, αν επιδείξει την δέουσα πολιτική βούληση, θα μπορούσε να αναλάβει με επιτυχία, την πλήρη λειτουργία του Πεδίου του Αρεως, ως πάρκο.
Το γειτονικό πάρκο Βεϊκου, το οποίο είναι ανοικτό όλο το 24ωρο είναι ένα τέτοιο επιτυχημένο παράδειγμα.
Από την Αστυνομία έχουμε ζητήσει να υπάρχει εμφανής αστυνόμευση. Μόνιμοι ένστολοι τόσο στην περιοχή του πάρκου όσο και στην οδό Μαυρομματαίων. Για να εμπεδωθεί αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες. Δεν μας απαντάνε αρνητικά. Απλά δεν το κάνουν.
Από το Υπουργείο Υγείας ζητήσαμε συνάντηση για να μας εξηγήσει την πολιτική του, στο πρόβλημα Δημόσιας Υγείας αρμοδιότητάς του, στο Πεδίο του Άρεως. Μέχρι σήμερα δεν μας έχει απαντήσει!
Από το Υπουργείο Δικαιοσύνης ζητάμε να υπάρξει συγκεκριμένη μέριμνα για τους ανηλίκους που περιφέρονται στο Πάρκο και στην πιάτσα, και πέφτουν συχνά θύματα βιασμών, παιδικής πορνείας και χρήσης ναρκωτικών.
Από τις Οργανώσεις απεξάρτησης και την εθνική συντονίστρια ναρκωτικών ζητάμε να πιέσουν πιο αποτελεσματικά την κυβέρνηση, απαιτώντας, επιτέλους, τη σύνταξη ενός Εθνικού Σχεδίου για την αντιμετώπιση της μάστιγας των Ναρκωτικών.
Έχουμε μείνει άναυδοι και πολύ θυμωμένοι, με την απίστευτη αδιαφορία και αδράνεια της πολιτείας!
Από τους πολίτες, τις επιχειρήσεις, τους φορείς, ζητάμε να συμμετέχουν. Οσο μπορεί ο καθένας. Γνωρίζουμε καλά, ότι μόνο η κινητοποίηση της κοινωνίας των πολιτών μπορεί να πιέσει τους θεσμούς του κράτους, κυβέρνηση και αυτοδιοίκηση, να κάνουν τη δουλειά τους.
Τέλος, απευθυνόμενοι σε όλους τους παρόντες ομιλητές, και όχι μόνο, επειδή το πρόβλημα των ναρκωτικών μάς αφορά όλους, επειδή κανείς νέος, καμία οικογένεια δεν είναι άτρωτη, ζητάμε να συνεργαστούν, να συζητήσουν, να διαφωνήσουν και τελικά, έξω από κομματικές παρωπίδες, να καταλήξουν σε μια κοινή πολιτική την οποία θα εφαρμόσουν χωρίς αναβολές και προφάσεις, χωρίς δικαιολογίες και υπεκφυγές.
Ακόμα και μια πολιτική με λάθη, είναι καλύτερη από την ανυπαρξία πολιτικής και την αδράνεια.