Μετά από αγώνες ετών, με συνεχείς συνδυασμένες προσπάθειες, με οργάνωση πάνω από 10 ημερίδων και πολλών συναντήσεων συντονισμού με τις αρμόδιες αρχές, το 2018 απομακρύνθηκαν οι πιάτσες ναρκωτικών από το Πάρκο. Μάλιστα, βασισμένοι στην ευρωπαϊκή πολιτική “μείωσης βλάβης”, με τρόπο που σέβεται τις ανάγκες των κατοίκων αλλά και των τοξικοεξαρτημένων, με την υποστήριξη της λειτουργίας κέντρων ημέρας, δομών υποστήριξης, χώρων εποπτευόμενης χρήσης κλπ. Είμαστε υπερήφανοι για αυτό.
Έκτοτε μεσολάβησαν τρεις διαφορετικές διοικήσεις στην Περιφέρεια: Δούρου, Πατούλης, Χαρδαλιάς. Η διοίκηση Δούρου δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις. Ήταν αυτή που υπέγραψε τις συμβάσεις με τα δύο κέντρα “Αλσος” και “GreenPark” χωρίς να εξασφαλίσει τους νόμιμους και συμβατούς με την θεσμική λειτουργία του Πάρκου όρους λειτουργίας τους. Αποτέλεσμα ήταν η αποκοπή, φυσική και οπτική, μεγάλων τμημάτων, 3-4 στρεμμάτων το κάθε κέντρο, από το Πάρκο, τεράστια ηχορύπανση, φωτορύπανση, χωρίς τα κέντρα να απευθύνονται και χωρίς να προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό στους επισκέπτες του Πεδίου του Άρεως.
Στα θετικά η λειτουργία μετά από χρόνια των υδάτινων διαδρομών Πλατάνια, Ροδώνας και τελευταία το συντριβάνι της Γαρδένιας – με τα όποια προβλήματά του. Στα αρνητικά η ελάχιστη σημασία στην αξία της αισθητικής στο Πάρκο. Σταμάτησε τα πανηγύρια των Δούρου, Πατούλη και μας έφερε την αισθητική της Protergia. Ποιο “γκλαμουρέ” αλλά το ίδιο, ή και περισσότερο ενοχλητική για τους επισκέπτες που επιθυμούν απόλαυση της φύσης και της ηρεμίας του Πάρκου. Μια άποψη που θεωρεί την προσέλευση κόσμου, για οποιονδήποτε λόγο, κυρίαρχο κριτήριο, ανεξάρτητα από την ανάγκη λειτουργίας του Πάρκου σαν Πάρκο.
Το πράσινο αντιμετωπίζεται σαν φόντο για εκδηλώσεις και όχι σαν πρωτογενής αξία του Πάρκου.
Δίδεται μεγάλο βάρος στο κεντρικό τμήμα του Πάρκου (λουλούδια, κλαδέματα κλπ) ενώ αφήνεται εγκαταλειμμένο στην τύχη του, πλην ίσως του κλαδέματος για πυρασφάλεια, όλη η περίμετρός του.
Αδυναμία, τουλάχιστον, να αντιμετωπίσουν θέματα υποδομών του Πάρκου. Χαρακτηριστικά εδώ και πάνω από μια δεκαετία αρδεύεται με πόσιμο νερό! Οι 5 ή 6 γεωτρήσεις που το άρδευαν επί δεκαετίες δεν λειτουργούν. Το Πάρκο σκύλων συντροφιάς, που είναι πάγιο αίτημά μας, έχει κολλήσει.
Αδυναμία να αφουγκραστούν τις πραγματικές ανάγκες των επισκεπτών. Οι βρύσες, πολλές έργα τέχνης, είναι δυσλειτουργικές, παγκάκια ή κορμοί δένδρων στα παρτέρια για τις παρέες δεν τοποθετούνται, όπως έχουμε κατ’ επανάληψη ζητήσει.
Αδυναμία να αντιληφθούν τις ανάγκες των παιδιών. Ότι όλο το πάρκο είναι μια Παιδική Χαρά. Για τα παιδιά δεν είναι μόνο οι περιφραγμένες παιδικές χαρές! Τα σκάμματα που υπήρχαν εκτός των παιδικών χαρών εγκαταλείφθηκαν ή καταστράφηκαν παρά τα αιτήματα μας να συντηρηθούν.
Η πολιτική Πόντιου Πιλάτου για τις αυθαιρεσίες και παρανομίες των δύο κέντρων διασκέδασης. Κανένας σεβασμός για τους επισκέπτες του Πάρκου και τους περίοικους. Λογική “στραβά μάτια” ακόμη και σε ακραίες παραβιάσεις του κανονισμού του ΠτΑ και του θεσμικού πλαισίου (Ηχορύπανση, φωτορύπανση, παράνομες κατασκευές π.χ. νέο στέγαστρο ΑΛΣΟΣ, χρήση του Πάρκου για πάρκιγκ πελατών τους κ.α.) και βεβαίως επί διόικησης Χαρδαλιά αγνόηση ακόμη και των αποφάσεων του ΣτΕ.
Οι πραγματικοί φίλοι του Πάρκου και οι πρωτοβουλίες τους θα είναι πάντα ισχυρό φράγμα ανάμεσα στην προστασία του και την κατάχρησή του. Σαν Σύλλογος “Επιμένουμε Πεδίο του Άρεως”, εκτιμούμε τις προσπάθειες και συνεργαζόμαστε με την ομάδα “Εμείς στο Πεδίο του Άρεως”.