Το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή αποτελεί την συνέχεια του ορεινού όγκου του Υμηττού εντός του αστικού ιστού.
Η συνολική έκταση του Πάρκου είναι 4.500 στρέμματα. Ο πυρήνας του πάρκου είναι 1.500 στρέμματα.
Που βρίσκεται μέσα στην τσιμεντοθάλασσα της Αθήνας:
Οι κάτοικοι διαμαρτύρονται :
1. Για την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στον πυρήνα του πάρκου: κατακερματισμός, συρματοπλέγματα, παράνομα κτίσματα, ασύμβατες για πάρκο χρήσεις, εμπορευματοποίηση, διαμπερής κυκλοφορία κλπ.
2. Για το σχέδιο του νέου Π.Δ/τος (σε αντικατάσταση του υπάρχοντος Π. Δ/τος του 2011), το οποίο εμπεριέχει δυσμενέστερες διατάξεις, σε σχέση με το υπάρχον, που προσπαθεί να συγκαλύψει και να νομιμοποιήσει αυθαιρεσίες που έχουν ήδη συντελεστεί, είτε να διευκολύνει την πραγματοποίηση νέων που αφορούν κυρίως τον ΠΥΡΗΝΑ του Πάρκου.
(σ.σ. ίδια πολιτική νομιμοποίησης των αυθαιρεσιών και προετοιμασίας νέων οπως και στο Πεδίο του Άρεως)
Απαιτούν:
1. Τη δημιουργία του Ενιαίου Μητροπολιτικού Πάρκου που θα προσφέρει τεράστια οφέλη σε όλους τους κατοίκους της Αττικής που θα προσφέρει τεράστια οφέλη σε όλους τους κατοίκους της Αττικής: επικοινωνία, αναψυχή, πολιτιστική δραστηριότητα, αλλά και καταφυγή σε περίπτωση έκτακτων συνθηκών από φυσικές καταστροφές όπως σεισμούς, καύσωνες κλπ.
2. Να απομακρυνθούν τα στρατόπεδα (που σε μεγάλο βαθμό είναι ανενεργά) και οι άλλες μη συμβατές για πάρκο χρήσεις όπως: Μπάντμιντον, Κτίρια Εθνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας, κλπ.)
Τονίζουν ότι:
Για τις καθυστερήσεις στην υλοποίηση του Μητροπολιτικού Πάρκου κύρια ευθύνη φέρουν:
1. Διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις οι οποίες επί 45 χρόνια (!!!) δεν μερίμνησαν για την δημιουργία – υλοποίηση – θωράκιση του Μητροπολιτικού Πάρκου Γουδή-Ιλισίων, καθώς και για τη σύσταση και λειτουργία του Φορέα Διαχείρισης αυτού. Αντίθετα με φωτογραφικές διατάξεις και με την ‘’ολιγωρία’’ αρμόδιων ελεγκτικών μηχανισμών το Μ.Π. Γουδή-Ιλισίων διαχρονικά εμπορευματοποιείται.
2. Ο Δήμος Αθηναίων, ο οποίος μέχρι σήμερα, δεν έχει επιδιώξει να παραλάβει την ήδη μετεγγραμμένη υπέρ αυτού έκταση των 965 στρεμμάτων (Ν.732/1977) , παρά τις σχετικές αποφάσεις που έχει πάρει το Δημοτικό Συμβούλιο και
3. Το Ταμείο Εθνικής Αμυνας (Τ.ΕΘ.Α), που αδιαφορώντας για τις αποφάσεις, διαχειρίζεται ως Real Estate και μεσιτική εταιρεία τμήματα του Πάρκου, ενοικιάζοντάς τα, με μακροχρόνιες μισθώσεις, σε ιδιωτικά συμφέροντα που καταπατούν και αλλοιώνουν κάθε έννοια ενός ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ.
(σ.σ. ίδια πολιτική με την Περιφέρεια στο Πεδίο του Άρεως)
Παρά την μελέτη του ΕΜΠ και τις κατά καιρούς ημιτελείς προσπάθειες προστασίας των ελεύθερων χώρων πρασίνου, βλέπουμε και πάλι μια πολιτική που αντιμετωπίζει το περιβάλλον και κατά επέκταση όλους τους ελεύθερους χώρους της πόλης μας σαν αναλώσιμους πόρους και σαν αναπτυξιακά εμπόδια.
Ετσι οι χώροι πρασίνου (Ελληνικό, Ελαιώνας, Πεδίο του Άρεως, χώρος ΠΥΡΚΑΛ, Αττικό Άλσος, Ακαδημία Πλάτωνος, Λόφος Στρέφη κλπ.) παραδίνονται σταδιακά στην τσιμεντοποίηση – εμπορευματοποίηση. Χαρακτηριστική ήταν η προσπάθεοα της προηγούμενης κυβέρνησης να προτείνει την εγκατάσταση στον πυρήνα του Μητροπολιτικού Πάρκου Γουδή το γήπεδο του Παναθηναϊκού.
Το κυρίαρχο μοντέλο φαίνεται να συνεχίζει να είναι αυτό της Ανάπτυξης-Αξιοποίησης μέσω της τσιμεντοποίησης.
Η αδιαφορία για τις συνεπειες της κλιματικής αλλαγής και την φυσική και ψυχική υγεία των κατοίκων είναι εμφανής.
Στις 20 Νοεμβρίου, έγινε συγκέντρωση-πορεία διαμαρτυρίας στο Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή για την υλοποίησή του σαν χώρος υψηλού και πυκνού πρασίνου, χωρίς εμπορευματοποίηση, κάνοντας αισθητό το αίτημα για απαγόρευση της διαμπερούς κυκλοφορίας των οχημάτων, κατεδάφιση των περιφράξεων, όπως άλλωστε προβλέπει και το ισχύον Π.Δ. του 2011. Η πορεία πέρασε από το κτίριο του Μπάντμιντον (προς κατεδάφιση σύμφωνα με απόφαση του ΣτΕ) και τους εμπορευματοποιημένους κοινόχρηστους χώρους (Anassa City Events και ΑρχΩν).
Ταυτόχρονα οι κάτοικοι μέσω των Συλλόγων τους έρχονται σε επαφή με πολιτικά κόμματα και αρχές για την προώθηση της προστασίας και ανάδειξης του Πάρκου
Τα συμφέροντα των πολιτών για την προστασία των πάρκων, του πρασίνου και των ελεύθερων χώρων είναι κοινά και από κοινού πρέπει να αντιμετωπισθούν.