Το Πεδίο του Αρεως είναι από τους ελάχιστους πλέον χώρους της πόλης μας που ο επισκέπτης επανασυνδέεται με την φύση.Το αγαπούν όσοι απολαμβάνουν μια βόλτα στα δρομάκια του, τρέχουν, κάνουν βόλτα τον σκύλο τους, κάθονται στα παγκάκια και διαβαζουν, απολαμβάνουν το πράσινο γύρω τους, ακούνε τις φωνές των παιδιών που ξεφεύγουν από την δικτατορία του διαμερίσματος και των video games.
Αντιλαμβάνονται ότι κάθε τι που μειώνει την έκτασή του και σκοτώνει την γαλήνη του, κάθε παρέμβαση ξένων και αντιαισθητικών στοιχείων, γίνεται αποκρουστική.
Οπως έγραψε, εδώ και πολλά χρόνια, ο εξέχων αρχιτέκτονας Κωστας Μπίρης για τα θέατρα στα Πάρκα Πεδίο του Άρεως και Εθνικό Κήπο: “ … η αποψίλωση του χώρου, το μάνδρωμα της περιοχής, ο όγκος των εγκαταστάσεων, τα σύνεργα και η έμφαση του ηλεκτροφωτισμού, καταργούν όχι μόνο την υλική αλλά και την αισθητική υπόσταση του κήπου.“
Τα ίδια ισχύουν ακριβώς και σήμερα.
Όμως το Πεδίο του Αρεως, (όπως δυστυχώς και κάθε ελεύθερος δημόσιος χώρος) πολιορκείται από αυτούς που βλέπουν τον χωρο πρασίνου μόνο σαν ευκαιρία καταπάτησης και εκμετάλλευσης.
Είτε λέγονται Δούρου και Καραμάνος, είτε Πατούλης και Κόκκαλης, η σχεδόν μοναδική τους προτεραιότητα στο Παρκο δεν είναι το πράσινο, η καθαριότητα και η φύλαξη. Είναι το πως θα δουν την δυνατότητα σε επιχειρηματίες να αποκόψουν και να περιφράξουν χώρους του Πάρκου για δικό τους μόνο όφελος. Πάντα με τις πλάτες πολιτικών και κρατικών παραγόντων που με αστείες δικαιολογίες βρίσκουν παράθυρα για να νομιμοποιήσουν αυθαίρετες απαιτήσεις.
Οι κατά καιρούς υπερασπιστές του Πεδίου του Αρεως, όταν δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στις κρατικές και πολιτικές πιέσεις, στράφηκαν στην δικαιοσύνη και είχαν επιτυχίες.
Σημαντικές νίκες ήταν η απόφαση του ΣτΕ το 1981 για το κλείσιμο του Θεατρου Αλικη και του θεάτρου GreenPark (που λειτουργούσε στον χώρο ανάμεσα στο κτίριο GreenPark και το άγαλμα του Κωνσταντίνου) υποχρεώνοντας την διοίκηση να επαναφυτεύσει τους αντίστοιχους χώρους.
Σήμερα οι κάτοικοι της γειτονιάς μας με επικεφαλής στον Περιβαλλοντικό – Πολιτιστικό Σύλλογο “Επιμένουμε Πεδίο του Άρεως” έχοντας αντιμετωπίσει κάθε είδους εμπόδια πολιτικής διαπλοκής και κρατικής γραφειοκρατίας, επανακάμπτουν στο ΣτΕ ζητώντας να ακυρωθεί η λεγόμενη “Διαχειριστική Μελέτη για το Πεδίο του Άρεως” που ουσιαστικός της σκοπός ειναι να νομιμοποιήσει όλες τις κατασκευές που περιφράσουν και αποκόπτουν τμήματα του Παρκου από τους επισκέπτες του.
Στις 15 Δεκεμβριου εκδικάζεται η υπόθεση στο 5ο τμήμα (Περιβαλλοντικό) του ΣτΕ.