Ο Σύλλογός μας, «Επιμένουμε Πεδίο του Άρεως», έχει σαν αρχή να μην τοποθετείται σε καμία παράταξη. Μέλη μας εξάλλου ανήκουν σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Σε αυτά τα πλαίσια υποβάλλουμε ταυτόχρονα ερωτήσεις προς τους υποψηφίους για το Πεδίο του Άρεως.
Οι απαντήσεις δημοσιεύονται με την χρονική σειρά που δόθηκαν από τους υποψήφιους.
Απαντήσεις για το Πεδίο του Άρεως από τον Κώστα Τουλγαρίδη, υποψήφιο Περιφερειάρχη Αττικής με τον συνδυασμό: «Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική / Ανταρσία σε Κυβέρνηση-ΕΕ-Κεφάλαιο»:
ΕΡΩΤΗΣΗ 1. Τι είναι για εσάς το ΠΕΔΙΟ του ΑΡΕΩΣ; Τι προσφέρει στην πόλη μας και τι εκτιμάτε σχετικά με τους υπαρκτούς κινδύνους για την ακεραιότητα και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητάς του, ιδιαίτερα ενόψει της κλιματικής αλλαγής και έντονών φυσικών φαινομένων που παρατηρούνται ολοένα και πιο συχνά;
To πεδίο του Άρεως αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους δημόσιους χώρους πρασίνου στο Δήμο Αθηναίων, με έκταση που υπολογίζεται σε περίπου 277 στρέμματα, ενώ μαζί με την έκταση Φινόπουλου και το δάσος των Ευελπίδων υπερβαίνουν τα 400 στρέμματα. Ο ανοιχτός αυτός χώρος είναι συνυφασμένος με την εξέλιξη της πόλης και αποτελεί σημαντικό σημείο περιπάτου και αναψυχής των κατοίκων των γύρω περιοχών (Κυψέλη, Πατήσια, Εξάρχεια, Γκύζη). Συγχρόνως, πρόκειται για έναν χώρο που διαχρονικά έχει αποτελέσει αντικείμενο εμπορευματοποίησης από το Δημόσιο, αψηφώντας τη νομολογία περί κοινοχρήστου, ελεύθερου χώρου πρασίνου, καθώς φιλοξένησε κατά́ καιρούς διάφορες μόνιμες ή μη εγκαταστάσεις ιδιωτικού́ ή κρατικού́ δικαίου.
Για μας οι δημόσιοι ελεύθεροι χώροι, τόσο οι τεχνητά διαμορφωμένοι όσο και οι φυσικοί ελεύθεροι χώροι αποτελούν στοιχεία ζωτικά για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της Αττικής. Στο πιο πυκνοδομημένο – πυκνοκατοικημένο τμήμα της Αττικής, το πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας, τα στοιχεία αποκαλύπτουν ένα πολύ κακό επίπεδο ποιότητας ζωής για τα εκατομμύρια των κατοίκων, καθώς έρευνα του ΟΑΣΑ κατατάσσει ειδικότερα την Αθήνα στην 4η θέση πριν το τέλος, σε όλο τον πλανήτη, αναφορικά με τους χώρους πρασίνου που αντιστοιχούν σε κάθε κάτοικο -οι οποίοι υπολογίζονται σε μόλις 0,96 τμ πρασίνου! Η δραματική αυτή κατάσταση διαμορφώθηκε διαχρονικά, στη βάση πολιτικών επιλογών όλων των αστικών κυβερνήσεων, μέχρι σήμερα.
Ιδιαίτερα, υπό το βάρος των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης, οι σύγχρονες πόλεις καλούνται να αντιμετωπίσουν τη συνεχή περιβαλλοντική υποβάθμιση, διαμορφώνοντας ένα χαμηλής ποιότητας βιοτικό περιβάλλον για την πλειοψηφία όσων διαμένουν σε αυτές. Η διασφάλιση και προστασία του πράσινου στον αστικό ιστό, είναι απαραίτητη τόσο για τη μείωση των περιβαλλοντικών κινδύνων όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση ή ο θόρυβος, όσο και για το μετριασμό των ακραίων καιρικών φαινομένων (καύσωνες, ακραίες βροχοπτώσεις ή πλημμύρες), αλλά και συνολικά για τη βελτίωση της υγείας και της ευημερίας των κατοίκων. Σήμερα η Αττική χρειάζεται περισσότερο πράσινο, απαλλοτριώσεις για τη δημιουργία νέων ελεύθερων χώρων, μεγάλα πάρκα υψηλού πρασίνου, προστασία και αποκάλυψη των ρεμάτων της και όχι άλλο τσιμέντο και άναρχη αστική επέκταση.
Ωστόσο, οι πολιτικές που ακολουθούνται από την ΕΕ, την κυβέρνηση, αλλά και από την τωρινή και τις προηγούμενες περιφερειακές διοικήσεις κινούνται σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση, εμμένοντας σε ένα αναπτυξιακό μοντέλο με κύριο στόχο την ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου και της επιχειρηματικής κερδοφορίας μέσα από τη διασφάλιση νέων επενδύσεων και όχι στην προστασία του περιβάλλοντος και των δημόσιων, ελεύθερων χώρων μέσα στην πόλη μας.
ΕΡΩΤΗΣΗ 2: Τι προτείνετε ως παράταξη για την προστασία του και τι μέτρα θα λάβετε για την βελτίωσή του με στόχο την ικανοποίηση εκείνων που το χρησιμοποιούν ως χώρο πρασίνου, αθλητισμού, αναψυχής και ηρεμίας;
Η αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική, βρίσκεται στο πλευρό των συλλογικοτήτων που δίνουν αγώνα για την υπεράσπιση, προστασία και αναβάθμιση του Πεδίου του Άρεως. Παλεύουμε, για να είναι χώρος ελεύθερος, ανοιχτός στην αναψυχή, τον πολιτισμό, την κοινωνικοποίηση, ένας χώρος προσπελάσιμος για όλους τους κατοίκους της πόλης. Από τη μεριά μας, προτάσσουμε έναν σχεδιασμό που θα γίνεται με την ενεργό συμμετοχή των κατοίκων και θα στηρίζεται στην κάλυψη των πραγματικών αναγκών σε τεχνικές, κοινωνικές και εκπαιδευτικές υποδομές, για να γίνει το πεδίο του Άρεως ένα πραγματικό πάρκο υψηλού πρασίνου. Οι υπηρεσίες του Δήμου και της Περιφέρειας οφείλουν να φροντίζουν για τη λειτουργία, τη συντήρηση και την προστασία του, με μόνιμο προσωπικό και σταθερές σχέσεις εργασίας.
Για να μπορέσουν να επιτευχθούν ωστόσο όλα τα παραπάνω είναι σημαντικό να αποτρέψουμε την όποια προσπάθεια εμπορευματοποίησης και “ιδιωτικής αξιοποίησης” του χώρου. Οι σχεδιασμοί της Περιφέρειας για το Πεδίον του Άρεως, αλλά αντίστοιχα βλέπουμε να κινούνται και στο Πάρκο Τρίτση, ακολουθούν τη γνωστή συνταγή όπου το δημόσιο αναλαμβάνει τη δημιουργία των επενδυτικών ευκαιριών και στη συνέχεια παραχωρεί τους χώρους έναντι μικρού ενοικίου για να κερδοσκοπήσουν οι ιδιώτες, οι οποίοι μάλιστα αφήνονται να αυθαιρετούν και να επεκτείνουν τη δράση τους ανεξέλεγκτα.
Η διοίκηση Πατούλη επιχείρησε ουκ ολίγες φορές τον δρόμο της εκχώρησης σε ιδιώτες για το Πεδίον του Άρεως. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν το ΑΛΣΟΣ και το Green Park, που έχουν αποκόψει ολόκληρα τμήματα από το πάρκο, ενώ μόλις πριν λίγους μήνες η περιοχή́ γύρω από́ την πλατεία Πρωτομαγιάς περιφράχτηκε με πρωτοβουλία του δημοσίου, καθώς μέρος της διατέθηκε στην ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε, για την εξυπηρέτηση ευρύτερων αναγκών της εταιρείας, όπως γραφεία, αποθήκες, και “σιδεράδικο”, δηλαδή για χρήσεις που θα εξυπηρετούν τόσο το νέο σταθμό στα Δικαστήρια, όσο και άλλους σταθμούς στην ευρύτερη περιοχή́.
Προτρέπουμε τους κατοίκους να οργανωθούν συλλογικά και με αγώνες να παλέψουν για την υπεράσπιση του δημόσιου και κοινόχρηστου χαρακτήρα του πάρκου, αλλά και για την ποιοτική αναβάθμισή του. Από αυτή τη σκοπιά επιδιώκουμε να παρέμβουμε και να αγωνιστούμε μέσα και έξω από το Περιφερειακό Συμβούλιο μπλοκάροντας τα όποια σχέδιά τους, φέρνοντας μέσα σε αυτό τους τοπικούς αγώνες και τα αιτήματά τους για την υπεράσπιση τόσο του πεδίου του Άρεως όσο και συνολικά των δημόσιων και ελεύθερων χώρων της Αττικής.
ΕΡΩΤΗΣΗ 3. Τι επιπτώσεις θεωρείτε ότι έχουν για το δασικό οικοσύστημα και την αειφόρο διαχείριση του Πάρκου, οι υπάρχουσες επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος ΑΛΣΟΣ και GreenPark; Πως σκέφτεστε να αντιμετωπίσετε τις επιπτώσεις αυτές και τι προτίθεσθε να κάνετε για να περιορισθεί η ηχορύπανση, η φωτορύπανση και η γενικότερη όχληση των κατοίκων των γύρω περιοχών από τη λειτουργία των επιχειρήσεων αυτών;
Οι εν λόγω επιχειρήσεις, αφενός απέκοψαν ολόκληρα τμήματα του πάρκου καταργώντας τον κοινόχρηστο χαρακτήρα τους, αφετέρου προκαλούν ποικίλα προβλήματα ηχορύπανσης τόσο στους κατοίκους και τους επισκέπτες όσο και στην ίδια την πανίδα και στο δασικό οικοσύστημα. Παράλληλα, αποτελούν πόλο έλξης μετακινήσεων με ΙΧ, μετατρέποντας τμήματα του αλσυλλίου πάνω από τη ΓΥΣ και της πλατείας Πρωτομαγιάς σε παράνομους χώρους στάθμευσης. Ιδιαίτερα το θέατρο ΆΛΣΟΣ, παλιό κτίριο Οικονομίδη, μισθώθηκε από τον επιχειρηματία με μια γενική σύμβαση που δεν θέτει κανένα περιορισμό ως προς τη χρήση, δίνοντας του τη δυνατότητα να προχωρήσει σε περίφραξη, δρώντας ξεκάθαρα ενάντια στον κοινόχρηστο χαρακτήρα του. Από την άλλη, το Green Park που νοικιάζεται από την Περιφέρεια της Αττικής, λειτουργεί κερδοσκοπικά, σε τιμές απλησίαστες για την κοινωνική πλειοψηφία, καθώς δεν έχει μπει όρος στη σύμβαση για τις τιμές των προϊόντων, ενώ επεκτείνεται σταδιακά σε μέρη που δεν περιλαμβάνονται στη μίσθωσή του, «αποψιλώνοντας» τμήμα του Άλσους.
Για μας τέτοιες χρήσεις είναι ασύμβατες με το χαρακτήρα του Πάρκου, ανοίγουν δρόμο για την περαιτέρω εμπορευματοποίησή του και θα πρέπει να απομακρυνθούν άμεσα. Θεωρούμε θετική εξέλιξη τη σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), η οποία δικαίωσε την προσφυγή των αγωνιζόμενων κατοίκων της περιοχής. Είναι καταγγελτέο το γεγονός ότι το δεκαετές διαχειριστικό σχέδιο της Περιφέρειας Αττικής δεν υποβλήθηκε σε κάποιου είδους εκτίμηση για τις περιβαλλοντικές του επιπτώσεις, παρά το γεγονός ότι επανέφερε χρήσεις που αποτελούν μέρος έργων αστικής ανάπτυξης.
ΕΡΩΤΗΣΗ 4. Κατά καιρούς λειτουργούν στο πάρκο εποχικές αγορές που καταλαμβάνουν για μεγάλο διάστημα μεγάλο μέρος του Πεδίου Άρεως, διαταράσσουν την ηρεμία του Πάρκου και δημιουργούν δυσλειτουργία στην κίνηση των πολιτών, αλλά και μικρότερες ειδικές εκθέσεις, όπως Βιβλίου, Ανθοκομική κ.λ.π. Πείτε μας την θέση της παράταξης σας και πως θα το χειριστείτε αν εκλεγείτε.
Είμαστε επί της αρχής αντίθετοι σε οποιαδήποτε εμπορική αξιοποίηση του χώρου. Ωστόσο, μικρότερες ειδικές εκθέσεις, όπως πχ μία έκθεση βιβλίου δεν θεωρούμε ότι είναι απαραιτήτως ασύμβατες χρήσεις, αρκεί να είναι περιορισμένες και μην εμποδίζουν με μακροχρόνιες εγκαταστάσεις τη λειτουργία του πάρκου και να μην καταλύουν τον πρωτεύοντα ρόλο που πρέπει να έχει ως χώρος αναψυχής, περιπάτου και συνεύρεσης των κατοίκων. Θα μπορούσε για παράδειγμα ο χώρος του Άλσους, αντί να δοθεί σε ιδιώτη να φιλοξενεί τέτοιες πρωτοβουλίες που φέρνουν σε επαφή το ευρύτερο κοινό με το βιβλίο. Από τη μεριά μας είμαστε θετικοί στην ανάπτυξη συλλογικών δράσεων των κατοίκων, συζητήσεων, πολιτικών και πολιτιστικών πρωτοβουλιών. Θέλουμε πάρκα που να σφύζουν από ζωή και να προάγουν την αυτό-οργάνωση και αυτοδιαχείριση, στο βαθμό που οι όποιες δράσεις γίνονται συλλογικά, με σεβασμό στο χώρο και με κύριο γνώμονα την περιβαλλοντική του προστασία.
ΕΡΩΤΗΣΗ 5. Ποια είναι η θέση της παράταξης σας για την προστασία του αστικού πράσινου και των δημόσιων ελεύθερων χώρων και πως σκοπεύετε να συνεργαστείτε επ’ αυτού με την κοινωνία των πολιτών;
Από το 2010 που πρωτοεκλεγήκαμε στο Περιφερειακό Συμβούλιο αγωνιζόμαστε με κάθε τρόπο για το δικαίωμα στην πόλη και το περιβάλλον ενάντια στην εμπορευματοποίηση του χώρου και την καπιταλιστική λεηλασία της φύσης. Δίνουμε αγώνες και επιδιώκουμε να παρέμβουμε σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα: Από την παράδοση του λιμανιού του Πειραιά στην COSCO και την επιχειρηματική εκμετάλλευση του παραλιακού μετώπου, τα θέματα διαχείρισης των απορριμμάτων, τα περιβαλλοντικά ζητήματα της Αττικής, τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες, τα θέματα διαχείρισης της πανδημίας και την υποβάθμιση της υγείας, την υπεράσπιση των ρεμάτων και ποταμών (Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, τα ρέματα του Ερασίνου και της Χελιδονούς, της Πικροδάφνης, του Κηφισού κ.α. ), την αντίσταση απέναντι στις προσπάθειες εμπορικής εκμετάλλευσης των πάρκων και των ελεύθερων χώρων της Αττικής, όπως το Πεδίο Άρεως, το Πάρκο Τρίτση, το Πάρκο Γουδή, την Ακαδημία Πλάτωνος, τον αγώνα απέναντι στην αναδιάρθρωση και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων μέσω της Περιφέρειας (π.χ. Λευκές Νύχτες), την αντιμετώπιση της ακρίβειας και των πλειστηριασμών.
Αναφορικά με τους ελεύθερους χώρους και τους χώρους πρασίνου παλεύουμε για να είναι προσβάσιμοι για όλο τον λαό και τη νεολαία. Ενάντια σε δόμηση, περιορισμούς, περιφράξεις, ιδιωτικοποιήσεις, εμπορικές και άλλες «ανταποδοτικές» χρήσεις. Αντίστοιχα είμαστε ενάντια σε οποιαδήποτε δόμηση στον αιγιαλό και την παραλία. Προτάσσουμε τις απαλλοτριώσεις χώρων (μεγάλων εταιρειών, μεγαλοϊδιοκτητών, τραπεζών, εκκλησίας κ.ά.) χωρίς αποζημίωση και δωρεάν διάθεσή τους στο λαό και τη νεολαία για αναψυχή, αθλητισμό, πολιτισμό. Δίνουμε αγώνες για να σταματήσουν άμεσα τα εγκληματικά έργα σε Λόφο Στρέφη, Πάρκο Δρακόπουλο και Πλατεία Εξαρχείων, για να παραμείνει ελεύθερος χώρος η πλατεία Πρωτομαγιάς. Αγωνιζόμαστε ενάντια στις προωθούμενες παρεμβάσεις και κόψιμο δέντρων στον αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα. Για να αποδοθούν άμεσα οι χώροι πρασίνου στις γειτονιές. Η ύπαρξη ελεύθερων και δημόσιων χώρων και η δημιουργία μητροπολιτικών πάρκων υψηλού πρασίνου είναι για μας προαπαιτούμενο για να έχουμε ΖΩΗ στην Αττική.
Ιδιαίτερη σημασία έχει ακόμη το να προστατευτούν τα δάση και οι ορεινοί όγκοι της Αττικής που κάθε καλοκαίρι απειλούνται από τις πυρκαγιές, την επέκταση χρήσεων και τις καταπατήσεις . Η Πεντέλη, η Πάρνηθα, ο Υμηττός, το όρος Αιγάλεω, το Ποικίλο Όρος, το Εθνικό Πάρκο Σχοινιά-Μαραθώνα και ο Εθνικός Δρυμός Σουνίου. Αγωνιζόμαστε για ολοκληρωμένο σχεδιασμό, συμμετοχικό, βασισμένο στις κοινωνικές ανάγκες των κατοίκων κάθε περιοχής, με αύξηση των δαπανών για δημόσιες υποδομές και νέους ελεύθερους δημόσιους χώρους.
ΕΡΩΤΗΣΗ 6. Πως κρίνετε την ανυπαρξία οριοθετημένου πάρκου σκύλων στον χώρο του Πεδίου του Άρεως και τι σκοπεύετε να κάνετε για αυτό;
–
ΕΡΩΤΗΣΗ 7. Θα θέλαμε την άποψή σας: Είναι καλύτερα για την εύρυθμη λειτουργία του Πεδίου του Άρεως να παραμείνει στην διαχείριση της Περιφέρειας ή να μεταφερθεί στην διαχείριση του Δήμου Αθηναίων;
Για μας το ερώτημα δεν είναι αν το Πεδίο του Άρεως θα παραμείνει στη διαχείριση της Περιφέρειας ή στην διαχείριση του Δήμου Αθηναίων, αλλά είναι ζήτημα της συνολικότερης πολιτικής που ακολουθείται τόσο σε κεντρικό επίπεδο, όσο και στο επίπεδο της Περιφέρειας και των δήμων. Εδώ και δεκαετίες οι ελεύθεροι χώροι της Αττικής- ανεξάρτητα από το φορέα διαχείρισής τους- στιγματίζονται κυρίως από εγκατάλειψη, η οποία έρχεται να λειτουργήσει προς όφελος της περίφημης μελλοντικής “αξιοποίησής” τους, μέσα από επιχειρηματικούς φορείς και ιδιωτικές επενδύσεις. Για το σκοπό αυτό και όχι τυχαία κατά την προηγούμενη δεκαετία, άλλαξε ριζικά ολόκληρο το σχετικό θεσμικό και νομοθετικό πλαίσιο, ως αναπόσπαστο κομμάτι των μνημονιακών πολιτικών. Από το Πεδίο του Άρεως μέχρι το Πάρκο Τρίτση, από το Σκοπευτήριο της Καισαριανής μέχρι τα Λιπάσματα Δραπετσώνας, από το λόφο Φιλοπάππου και το λόφο Στρέφη μέχρι το άλσος στο Γουδή και το πάρκο Δρακόπουλου, ακόμη και στις παιδικές χαρές και τα λεγόμενα πάρκα τσέπης, τα ιδιωτικά κεφάλαια διεκδικούν τον περιορισμό και την καταπάτηση των ελεύθερων χώρων και των χώρων πρασίνου ή τη χρησιμοποίησή τους με στόχο την κερδοφορία.
Τόσο η περιφερειακές διοικήσεις των τελευταίων χρόνων (Πατούλης, Δούρου, Σγουρός) όσο και οι δημοτικές αρχές, βλέπε Μπακογιάννης, αλλά και οι προκάτοχοί του, έχουν ακολουθήσει τις ίδιες πολιτικές αναφορικά με τη διαχείριση του δημόσιου χώρου. Το ερώτημα που θα πρέπει να μπαίνει είναι αν θέλουμε την υπεράσπιση του πράσινου, των πάρκων, του δημόσιου χώρου από τη σκοπιά των κοινωνικών αναγκών για συνεύρεση, αναψυχή, επικοινωνία, πολιτισμό, περιβαλλοντική αναβάθμιση της καθημερινής μας ζωής μέσα στην πόλη ή αν θέλουμε να γίνουν βορά στα πλάνα ιδιωτών, σε παρεμβάσεις και αναπλάσεις βιτρίνας για προσελκύονται επενδύσεις, τουρίστες και καταναλωτές.
Εμείς προτάσσουμε τον δρόμο του αγώνα και της ανατροπής για το δικαίωμα σε μία πόλη με πράσινο και θεωρούμε ότι η συλλογική αντίσταση των κατοίκων στα παραπάνω σχέδια, σε κάθε γειτονιά, επιβάλλεται ως η μόνη αναγκαία απάντηση στην υλοποίηση των δυστοπικών σχεδιασμών τους. Από αυτή τη σκοπιά παρεμβαίνουμε μέσα και έξω από το Περιφερειακό Συμβούλιο.
ΕΡΩΤΗΣΗ 8. Το Πεδίο του Άρεως, όπως και άλλες περιοχές της πόλης μας έχουν υποφέρει ή και υποφέρουν ακόμα από πιάτσες ναρκωτικών. Η Περιφέρεια Αττικής έχει χρηματοδοτήσει κατ’ επανάληψη δράσεις και υποδομές με στόχο την μείωση βλάβης των εξαρτημένων και των κατοίκων της πόλης μας. Ποια είναι η θέση της παράταξής σας για τις υποδομές που απαιτούνται, πλέον των υπαρχουσών, για την αντιμετώπιση του θέματος των ναρκωτικών και την υποστήριξη των εξαρτημένων ώστε να μην ξαναδούμε εικόνες όπως στο παρελθόν στο Πεδίο του Άρεως και σε άλλες περιοχές της πόλης μας;
Ως Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική αντιλαμβανόμαστε το ζήτημα των εξαρτήσεων και της χρήσης ουσιών πρωτίστως ως ένα κοινωνικό πρόβλημα, με παραμέτρους ιατρικές, ψυχολογικές, πολιτικές, οικονομικές, και πολιτιστικές. Αν πραγματικά ενδιαφερόμαστε γιατί ένας/μία νέος/α στρέφεται στα ναρκωτικά, θα πρέπει να δούμε ότι καθοριστικό ρόλο παίζουν οι συγκεκριμένες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες, η αδυναμία να δει την προοπτική ενός μέλλοντος να ανοίγεται μπροστά του, μη μπορώντας ταυτόχρονα να αντέξει τις αφόρητες πιέσεις μιας όλο και πιο δυσβάστακτης κοινωνικής πραγματικότητας.
Η Περιφέρεια Αττικής έχει ευθύνη και αρμοδιότητα για την πρόληψη των εξαρτήσεων και για τον τομέα της Ψυχοκοινωνικής Υγείας και είναι υπεύθυνη για την ανυπαρξία κλειστών και ανοιχτών δομών, αλλά και για τον κοινωνικό αποκλεισμό που υφίστανται οι τοξικοεξαρτημένοι. Έχουμε εξάλλου δει πολλές φορές τα εντεινόμενα κοινωνικά προβλήματα να χρησιμοποιούνται για τη συστηματική, εκ των άνω, υποβάθμιση συγκεκριμένων περιοχών και γειτονιών. Πολλές φορές, με την ίδια τη δράση της αστυνομίας, επιλέγονται θύλακες μέσα στην πόλη που μετατρέπονται σε πιάτσες και στέκια χρήσης, και αφού πρώτα στιγματίζονται ως χώροι “εγκληματικότητας” και υποβαθμίζονται εν συνεχεία επέρχεται η αξιοποίησή τους από συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα που κάνουνε επενδύσεις-αγορές σε αυτές τις περιοχές με χαμηλές τιμές κόστους.
Από τη μεριά μας, είμαστε ενάντια στην κυρίαρχη αντιμετώπιση του φαινομένου με όρους καταστολής και με απάνθρωπες αστυνομικές «σκούπες», ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό και την κατασταλτική διαχείριση των χρηστών. Απαιτούμε την επαρκή στελέχωση και χρηματοδότηση των υπαρχουσών υπηρεσιών απεξάρτησης, καθώς και τη δημιουργία καινούργιων με λειτουργία σε μια πολυδιάστατη θεραπευτική κατεύθυνση. Απαιτούμε παροχή φροντίδας διαρκείας, ξεκινώντας από τον δρόμο, στέγαση, δουλειά, εισόδημα, θεραπεία, κοινωνικές σχέσεις.
Ευχαριστούμε τον κ. Τουλγαρίδη για την ανταπόκριση