ΜΕΡΟΣ 3ο
Τί συζητείται στις διαπραγματεύσεις στα συνέδρια για την κλιματική αλλαγή.
Οι μάχες για τα μέτρα αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής αφορούν, τι άλλο, το χρήμα.
Αφού όλες οι χώρες του κόσμου συμφώνησαν από την διάσκεψη στο Ρίο το 1992 για τους κινδύνους υπερθέρμανσης του πλανήτη από ανθρωπογενείς παράγοντες και την ανάγκη λήψεως μέτρων, οι συζητήσεις περιστρέφονται γύρω από το κόστος της κλιματικής αλλαγής και το ποιος θα το χρεωθεί.
Οι κύριοι τομείς που παράγουν αέρια θερμοκηπίου είναι η παραγωγή ενέργειας (ηλεκτρισμός, θέρμανση, μεταφορές) 73,2%, η βιομηχανία 5,2%, τα απόβλητα (χωματερές κλπ) 3,2%, και η γεωργία, κτηνοτροφία, καλλιέργεια της γής 18,4%
Τα κόστη οφείλονται:
α. Στην απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και κυρίως από τον άνθρακα, των βιομηχανικών χωρών, που είναι οι μεγαλύτεροι ρυπαντές.
β. Στη χρηματοδότηση των αναπτυσσόμενων χωρών (που είναι πολύ μικροί ρυπαντές) για να παύσει η καταστροφή των δασών και η εκμετάλλευση της γης.
γ. Στην ανάγκη δημιουργίας ενός ταμείου αλληλοβοήθειας για την άμεση αντιμετώπιση καταστροφών λόγω της κλιματικής αλλαγής και για την προσαρμογή των φτωχών χωρών στις επιπτώσεις τους. Οι υπό ανάπτυξη χώρες, λόγω γεωγραφικής θέσης και ελλείψεων σε υποδομές, υφίστανται τις εντονότερες συνέπειες από πλημύρες, άνοδο επιπέδου θάλασσας, ερημοποίηση, μείωση των σοδειών κλπ.
Οι αναπτυσσόμενες χώρες επιχειρηματολογούν (ως LMDC –Παρομοίων Αντιλήψεων Αναπτυσσόμενες Χώρες – που περιλαμβάνουν το 50% του πληθυσμού της γης και το 70% του φτωχού πληθυσμού. Περιλαμβάνεται και η Ινδία) ότι οι βόρειες ανεπτυγμένες χώρες παράγουν την συντριπτική πλειοψηφία των αερίων θερμοκηπίου και κατά συνέπεια οφείλουν να πληρώσουν τον λογαριασμό. Ταυτόχρονα απαιτούν την διατήρηση των υπαρχόντων δασών όταν οι ίδιες έχουν καταστρέψει τα δικά τους δάση στον βωμό της ανάπτυξης.
Οι Βόρειες χώρες (Ως Umbrella Group που συμμετέχουν ΗΠΑ, Ρωσία, Ιαπωνία και 10 περίπου άλλες βιομηχανικές χώρες) ισχυρίζονται ότι η λήψη μέτρων απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα θα οδηγήσει τις οικονομίες τους σε ύφεση και θα δημιουργηθεί οικονομική κρίση που θα οδηγήσει σε φτωχοποίηση όλο τον πλανήτη.
Οι επιστήμονες, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία βλέπουν με απαισιοδοξία την αδράνεια μπροστά στον κίνδυνο της κλιματικής αλλαγής, επιχειρηματολογούν ότι τα κόστη για την λήψη μέτρων σήμερα είναι κλάσμα του κόστους που θα απαιτηθεί για την αντιμετώπιση αύριο των συνεπειών αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη.
Σημειωτέων ότι τις αποφάσεις που λήφθηκαν το 1997 στην COP3, γνωστές ως Πρωτόκολλο του Κιότο, αν και ψηφίστηκαν από τις ΗΠΑ, τελικά δεν το επικύρωσαν λόγω άρνησης του Κογκρέσου. Βασικό τους επιχείρημα ήταν ότι τα προβλήματα του πλανήτη θα επιλυθούν από την ανάπτυξη της τεχνολογίας κυρίως από την ιδιωτική πρωτοβουλία με βάση τις ΗΠΑ. Επίσης απαίτησαν οι όροι του Πρωτοκόλλου του Κιότο να εφαρμοστούν και στην Κίνα και την Ινδία, χώρες οι οποίες εξαιρέθηκαν από το Πρωτόκολλο.
Υπόψιν ότι η πεντάδα των μεγαλύτερων ρυπαντών του πλανήτη σήμερα είναι η Κίνα, οι ΗΠΑ, η Ινδία, η Ιαπωνία και η Ρωσία.
Στην διάσκεψη του 2009 στην Κοπεγχάγη συμφωνήθηκε η δημιουργία ταμείου μέχρι το 2020 με 100 δις δολάρια για βοήθεια τις φτωχότερες χώρες ώστε να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή.
Τι συμφωνήθηκε στην COP 27 στην Αίγυπτο
Η τελευταία διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή στην Αίγυπτο (COP 27) έληξε πριν λίγες μέρες. Η τελική συμφωνία υπογραμμίζει ότι πρέπει να επενδυθούν σε τεχνολογία και υποδομές για ανανεώσιμες μορφές ενέργειας μεταξύ 4-6 τρις δολάρια ετησίως μέχρι το 2030 ώστε το 2050 να επιτευχθεί το ζητούμενο, net-zero emissions. Δηλαδή να μην αυξάνονται άλλο τα αέρια θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα.
Συμφωνήθηκε να δημιουργηθεί το ταμείο αλληλοβοήθειας (Loss & Damage). Δεν αποφασίσθηκε όμως ποιος θα το επιβαρυνθεί ούτε ποιες θα είναι οι χώρες που θα βοηθηθούν.
Συμφωνήθηκε η διάθεση ποσού από το ταμείο αλληλοβοήθειας των 100 δις για την προσαρμογή των φτωχών χωρών στην κλιματική αλλαγή. Η οικοδόμηση φραγμάτων ενάντια στις πλημμύρες, η διατήρηση των υγροτόπων, αναγέννηση των δασών είναι μέτρα που θα βοηθήσουν τις φτωχές χώρες να γίνουν πιο ανθεκτικές στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Επιβεβαιώθηκε ο στόχος για μη υπέρβαση της αύξησης 1,5οC της θερμοκρασίας σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή, αλλά αφαιρέθηκε ο στόχος για απόλυτη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου μετά το 2025.
Δόθηκε έμφαση στην μείωση των εκπομπών αερίων αλλά με τέτοιο τρόπο που θα μπορούσε να παραμείνει το φυσικό αέριο που όμως η καύση του παράγει αέρια θερμοκηπίου.
Όπως βλέπουμε βήματα γίνονται αλλά είναι μικρά και κυρίως κατώτερα των περιστάσεων.
Η πίεση της κοινής γνώμης από κοινού με τις χώρες που είτε απειλούνται άμεσα είτε είναι αρκετά ευαισθητοποιημένες για τον κίνδυνο της κλιματικής αλλαγής ίσως θα μπορέσουν να φέρουν αποτελέσματα.
Το αφιέρωμα θα συνεχιστεί με τις πιο κάτω αναρτήσεις:
ΜΕΡΟΣ 4ο
Τι συνέπειες έχει η Κλιματική Αλλαγή στην Ελλάδα;